25 Ekim 2015 Pazar

Şifalandığınızı Nasıl Anlarsınız?



Kişi kendisine nazik davranacak kadar saygı duymuyorsa kendisine karşı saldırganlık hali içinde demektir. Bu hal içinde olan bir insan şefkat ve sevgiyi tam hissedemez, huzur ve neşe yaşamında eksiktir. Özetle“Zarar verme” konusu gündemindedir. Bunun tam tersi, kişi kendisine ve başkalarına zarar vermemeye başladığında ise şifâlânmaya başlar. 


Genellikle kişi kendisine zarar verdiğinin farkında olmaz. Çünkü zarar vermek, denildiğinde ilk akla gelen şiddettir. Şiddet, fiziksel zarar verme, mala ziyan verme, çalma gibi konularını kapsar. Fiziksel olarak verilen zararların yanında zihinsel olanları da vardır. Genellikle bunların farkında olmayız. Hatta onları normal karşılarız. Başkaları hakkında dedikodu yapmak, kötü sözler söylemek, boş konuşmak bu gruba girer. Örneğin, kişi boş konuştuğu sürece kendisini geliştiremeyeceğinden arzu ve istekleri de gerçekleşmeyecektir. Dolaylı da olsa kişi kendisine zarar vermiş olur. 

Düşünce ve inançlarımız aracılığıyla da kendimize zarar verebiliriz. Örneğin, Herhangi bir kişi hakkında “ O çok kötü bir insan”  şeklinde düşündüğümüzde, o kişinin ileride kendisini geliştirme potansiyelini ret etmiş oluruz. Sürekli onu kötü insan olarak görür, bir sonraki karşılaşma da ona nasıl davranacağımıza dair senaryolar geliştiririz. Gereksiz yere şiddet enerjisini arttırız. 

Farkında olmadan verdiğimiz zararlardan başka birisi de kendimizi takdir etmemektir. Kendimizi takdir etmediğimiz sürece daha yapılacak bir sürü iş varmış gibi görünür. Sürekli hareket halinde olur, gerektiğinden fazla kendimizi yorarız. Hayatımızı şöyle bir gözden geçirip yeniden planlama fırsatlarına “hayır” demiş oluruz.

Zarar vermemeye karar verdiğimizde bize bu konuda yardımcı olacak tek şey, olumlu yönde konsantrasyon geliştirmektir.  Bu da negatif yerine pozitif nesnelere dikkatimizi vermekle olur. Böyle bir konsantrasyon meditasyon yaparak elde edilir. Konsantrasyon geliştirdikçe deneyimlerimizle dürüst bir ilişkiye girer, kendimizi yargılamayacak kadar saygı duymaya başlarız. İşte o zaman şifalanmaya başlarız.

 ( Bu konuya bir sonraki yazımda da devam edeceğim)

Her Daim Sevgi ve Aşkla



Kaynak: Budist öğretiler

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder